18 december 2012 – San Francisco – San Simeon




Deze morgen opgestaan met een stralende zon en volledig blauwe hemel.  Dat belooft een schitterende dag te worden voor onze route langs de Highway 1 richting Los Angeles, al is die bestemming pas voor morgen.  Vanavond slapen we ergens halverwege, in San Simeon.

Pas deze morgen kunnen we eindelijk in de kluis...ze hebben ze gewoon met een hamer in gruzelementen geklopt...tja, dat is ook een manier om een safe te kraken...

We verlaten om 9u30 het hotel.  Als je met jongelui op pad bent (en als bovendien pa ook niet vies is van een vleugje technologie) dan worden er, zo dicht bij Sillicon Valley, andere prioriteiten gesteld dan direct naar de kustroute te rijden...

De eerste stop is bij de hoofdzetel van Youtube.




Dan gaat het naar de nagelnieuwe kantoren van GoPro.  We lopen er zo maar eventjes binnen en worden er bijzonder vriendelijk ontvangen.  De dame in kwestie verontschuldigd zich uitgebreid omdat ze ons geen rondleiding kan geven, vermits alles nog zo nieuw is en ze nog deels aan het verhuizen zijn maar stelt toch voor om eventjes te wachten zodat ze iets kan halen om ons mee te geven.  Het worden 3 originele GoPro-petjes en bovendien met de belofte dat we, als we hier in juni terugkomen, dan wel een uitgebreide rondleiding zullen krijgen.  Bijzonder sympathiek want zelf hebben we er op geen enkel moment naar gevraagd.




--> update : zie onze blog van 25 juni 2013 voor een verslag van ons bezoek aan GoPro.

Volgende halte is EA (Electronic Arts) waar we gewoon even binnenlopen in de schitterende ontvangsthal.






Volgende stop : Google. Hier is zowat de ganse omgeving van Google. Zelfs alle fietsen die we zien rondrijden zijn in hun kleuren geschilderd. Ik heb veel aan die jongens te danken want elke reis wordt zorgvuldig gepland via Google Maps.






En dan uiteindelijk, dat mocht uiteraard niet ontbreken, naar het walhalla van alle Applefans : de Infinite Loop in Cupertino.






We bezoeken er de enige Apple-store ter wereld waar men Apple-accessoires verkoopt, zoals T-shirts (uiteraard één gekocht...), allerhande ander textiel, petten, jassen, drinkbekers enz, dat alles voorzien van het minimalistische Apple-logo.


Overal waar we hier rondkijken zien we enkel gigantische, schitterende gebouwen voorzien van het Apple-logo.  Alles omgeven door prachtige tuinen, banken, waterpartijen enz.  Niet iedereen in onze wereld werkt blijkbaar in een zelfde werkomgeving...

Het is inmiddels middag geworden vooraleer we eindelijk richting Highway 1 rijden...

Voordat je het tijdelijke voor het eeuwige verruilt, moet je gewoon deze weg eens gereden hebben. De weg die langs de Californische kust voert, is vernoemd naar El Pais Grande del Sur, wat zoveel betekent als ‘Het grote land in het zuiden’. Je rijdt hem niet om je rijkunsten te tonen, maar vanwege de sensatie, want deze plak asfalt sluit naadloos aan bij alle fantasieën die je koesterde over een rit langs de Amerikaanse westkust. Big Sur is de naam van een traject van zo’n 140 kilometer over de Highway 1. Langs klippen en de woest kolkende zee baant hij zich net ten zuiden van het Monterey-schiereiland een weg tussen San Luis Obispo en Monterey. Op hun beurt zijn die weer ingesloten door Los Angeles en San Francisco. Hier beleef je de schoonheid van de Californische kust in volle glorie. Grillige klippen klauwen als knoestige vingers in het water van de Stille Oceaan. In de verte zie je de enorme bomen van de Redwood Groves. Het is een favoriete locatie voor filmmakers, met dank aan de steile afdalingen en mooi geplaveide en heerlijk bochtige weggedeelten. Met welke auto je ook rijdt, ja zelfs met onze Kia Sorento, je voelt je altijd de superheld in je eigen speelfilm.
De Highway 1 (Amerika's oudste "snelweg"), loopt dwars door de Big Sur, een prachtig gebied, met een ruige kustlijn. Er komen veel bijzondere dieren voor, zoals puma's, zwarte beren, Californische Condors, etc. Deze dieren vind je voornamelijk in de bossen op de hellingen. Aan de kust vind je zeehonden, zeeleeuwen, zee-olifanten, zee-otters, dolfijnen, walvissen, zee-arenden, vis-arenden, pelikanen en ga zo maar door.
Een groot deel van het jaar hangt rond de Big Sur een nevel. Het is mist die van zee opkomt en tegen de berg-hellingen blijft hangen. Achter de bergen bij de Big Sur, in het binnenland, is het dus ook makkelijk 10 tot 15 graden warmer en bijna altijd zonnig. Vandaag hebben wij, met de stralende zon, dan ook bijzonder veel geluk.
We stoppen oa bij Pacific Grove waar de oceaan enorm woest tekeer gaat.








Vanaf Point Lobos wordt de kust steeds ruiger en je merkt dat je dichter in de buurt van de Big Sur komt. De natuur is hier overweldigend mooi als we achtereenvolgens door het Garrapata State Park, het Andrew Molera State Park, het Pfeiffer Big Sur State Park, het Julia Pfeiffer Burns State Park, John Little State Natural Reserve en het Limekiln State Park rijden.


 





 Op het einde van de dag kunnen we nog mooie beelden maken van de zonsondergang.









We passeren nog de afslag naar Hearts Castle, maar dergelijke kitsch is niet echt aan ons besteed... Voor de liefhebbers : Hearts Castle
is een historisch landhuis dat tussen 1919 en 1947 ontworpen en gebouwd werd in opdracht van de krantenmagnaat William Randolph Hearst. Het moest een nooit gezien, groot en weelderig paleis worden op een landgoed van 1000 km².

Hearts Castle
De veranda en de zwembaden bieden vanaf de heuveltop een panoramisch uitzicht over de Grote Oceaan. De luxe diende voor het onthaal en de ontspanning van zakenmensen en filmsterren. Sinds de vakanties uit zijn jeugd en zijn huwelijksreis door Europa had hij gedroomd een huis te bouwen waarin alle kastelen en paleizen in alle stijlen werden weerspiegeld. Bijna dertig jaar lang werkte hij samen met architect Julia Morgan om deze fantasie te verwezenlijken. Zo werden ook de reeds gebouwde onderdelen steeds weer verbouwd. Complete vloeren, plafonds en interieurs werden uit Europa en Egypte overgevlogen. Bij zijn dood in 1951 was het project nog niet voltooid. Het complex bestaat uit vier gebouwen. In totaal beschikt het over een vloeroppervlakte van 8.300 m². Het heeft 56 slaapkamers, 61 badkamers, 19 zitkamers, een gotische bibliotheek, een bioscoop, tennisbanen, een gigantische tuin met dierentuin en een eigen vliegveld. In 1957 werd alles, door de Hearst stichting, aan de staat Californië geschonken. Sindsdien stelt de staat het landgoed en de kunstcollectie erin tentoon voor het publiek. Hearst Castle is erkend als National Historic Landmark en trekt jaarlijks ongeveer een miljoen bezoekers.

We komen om 17u30 aan bij ons hotel in San Simeon.

Vooraleer onder de wol te kruipen eten we nog bijzonder lekker in de Cavalier.

Overnachting in  : Sea Breeze Inn

Aantal gereden km : 378

Geen opmerkingen:

Een reactie posten